Start z wody na jednej narcie

START Z WODY NA NARCIE SOLOWEJ

Zanim zaczniemy, proponuję najpierw przepłynąć się na dwóch nartach (combo). Podczas stabilnej jazdy za łodzią zrzucić jedną nartę a następnie kontynuować jazdę na jednej z włożonymi obiema stopami w wiązania.

Należy wybrać długi odcinek prosty i zapamiętać miejsce gdzie się zrzuciło nartę, aby później ją odnaleźć. Weźcie pod uwagę ewentualny prąd i kierunek wiatru. Narta może się przemieścić i być w innym miejscu niż ją zostawiliśmy. Przed zrzuceniem ustabilizujmy i zredukujmy prędkość.

Po zrzuceniu narty nie wkładajmy od razu stopy do tylnego wiązania tylko potrzymajmy wyprostowaną. Wysuniętą lekko na zewnątrz stopę w wodzie (raczej palce stopy) dla złapania równowagi.

Gdy opanowaliśmy ten etap to należy spróbować startu na jednej narcie. Startujemy zawsze z głębokiej wody nigdy z pomostu czy z płytkiej wody stojąc na dnie na nodze bez narty.

Są dwa sposoby startu na narcie solowej:

1. Stopy włożone w obydwu wiązaniach. Dla narciarzy poniżej 85 kg i tych co mają pełne tylne wiązanie, uniemożliwiające włożenie stopy podczas jazdy.
2. Tylko przednia stopa w przednim wiązaniu.

Obydwa sposoby są o podobnej skali trudności. Uważam, że pierwsza metoda jest łatwiejsza w nauce i od razu po wystartowaniu jesteśmy gotowi do jazdy.

W obydwu wariantach startu są te same kluczowe aspekty:

1. Ręce zawsze powinny być wyprostowane.
2. Kolana zawsze zgięte (przy pierwszym sposobie, przy drugim tylko przednie kolano)
3. Nie wolno się odchylać do tyłu podczas startu ani prostować przedniej nogi
4. Ciężar powinien być przeniesiony na przednią stopę a właściwie jej palce.
5. Narta powinna byś ustawiona w stosunku do lustra wody pod kątem ok. 45 stopni i jej dziób nad powierzchnią.
6. Lina holująca powinna być napięta i sternik zanim przyspieszy powinien ok. 1-2 m holować narciarza na prędkości portowej – właśnie aby tę linę dokładnie naciągnąć.

Sposób nr. 1 podczas startu należy dla narciarza lewa noga z przodu – regular skręcić nartę w lewo. Jej oś obrotu powinna być gdzieś na jej środku- czyli dziób w lewo a tył narty w prawo. W tej pozycji płyniemy w lewo i pod żadnym pozorem nie prostujemy narty w kierunk łodzi. Aż do momentu gdy będziemy całkowicie na powierzchni wody kierujemy nartę w lewo. Próba wyprostowania narty kończy się zwykle przewrotką w prawo. Staramy się aby nasza pozycja w wodzie była jak najbardziej zwarta w sobie (kuleczka – mniejsze opory w wodzie). Dla narciarzy prawa noga z przodu – goofy robimy to samo tylko w prawą stronę. Należy pamiętać o wszystkich aspektach 1-6.

Sposób nr.2 w tym przypadku startujemy i płyniemy prosto w kierunku łodzi. Staramy się aby nasza pozycja była jak najbardziej zwarta w sobie „kuleczka” – mniejsze opory w wodzie. Klatka piersiowa była jak najbliżej zgiętego kolana nogi, do której przypięta jest narta. Wolna noga całkowicie wyprostowana, odsunięta do tyłu i na bok, palce stopy obciągnięte. Noga ta zastępuje nam drugą nartę. Po wyjściu z wody nie wkładamy jej od razu do tylnego wiązania. Palce trzymamy w wodzie dla lepszej równowagi. Gdy czujemy, że jest stabilnie wkładamy dopiero tylną nogę do wiązania a sternik może wtedy przyspieszyć do właściwej prędkości.  Należy pamiętać o wszystkich aspektach 1-6.